Πιστεύεται ότι η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα προκαλείται από την υπερβολική αύξηση ενός ακίνδυνου μύκητα που ονομάζεται Malassezia και φυσιολογικά ζει στο δέρμα. Η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα συνήθως δε συνδέεται με καμία υποκείμενη ασθένεια, ούτε είναι πάθηση μεταδοτική σε άλλους ανθρώπους. Η κούραση και το άγχος μπορεί μερικές φορές να προκαλέσουν έξαρση της σμηγματορροϊκής δερματίτιδας. Εκδηλώνεται πιο έντονα στο κρύο παρά σε ζεστό καιρό και δεν είναι επηρεάζεται από τη διατροφή.

Οι πάσχουσες περιοχές μπορεί να έχουν κνησμό, ερυθρότητα και καλύπτονται από παχιά λιπαρά λέπια. Η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα συνήθως εντοπίζεται σε μία ή δύο περιοχές του σώματος, αλλά μερικές φορές μπορεί να είναι πιο εκτεταμένη. Οι πιο συνηθισμένες θέσεις εντόπισης είναι:

• το τριχωτό της κεφαλής: η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα εκεί αναγνωρίζεται ως πιτυρίδα
• το πρόσωπο: συχνά εντοπίζεται στα φρύδια και στα πτερύγια της μύτης και τα μάγουλα.Μπορεί επίσης να προσβληθούν και τα βλέφαρα (σμηγματορροϊκή βλεφαρίτιδα)
• μέσα στα αυτιά και πίσω από τα πτερύγια των αυτιών
• το στέρνο και η πλάτη
• οι πτυχές του δέρματος: όπως το δέρμα κάτω από το στήθος και κάτω από την κοιλιά, οι μασχάλες και η βουβωνική χώρα

Η διάγνωση γίνεται με την κλινική εξέταση του εξανθήματος. Συνήθως δεν είναι απαραίτητη η λήψη βιοψίας δέρματος ή εξετάσεων αίματος. Εάν η σμηγματορροϊκή η δερματίτιδα είναι σοβαρή ή δεν ανταποκρίνεται στη θεραπεία τότε ο δερματολόγος μπορεί να παραγγείλει περαιτέρω εξετάσεις για να αποκλειστούν άλλες δερματικές παθήσεις που έχουν παρόμοια κλινική εικόνα.

Η ονυχομυκητίαση είναι σημαντικό να αντιμετωπίζεται το συντομότερο γιατί δεν θεραπεύεται από μόνη της, μπορεί να προσβάλλει και τα υπόλοιπα νύχια και μπορεί να προκαλέσει δυνητικά σοβαρά προβλήματα υγείας σε διαβητικούς ή ανοσοκατεσταλμένους. Η θεραπευτική αγωγή είναι μακροχρόνια και αν δεν γίνει σωστά η ονυχομυκητίαση  μπορεί να υποτροπιάσει.

Οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν:

• Τοπικές θεραπείες

Κατά κανόνα, οι τοπικές θεραπείες για την ονυχομυκητίαση είναι λιγότερο αποτελεσματικές από αυτές που λαμβάνονται από το στόμα. Οι θεραπείες που χρησιμοποιούνται συχνότερα είναι βερνίκι νυχιών αμορολφίνης και διάλυμα νυχιών τιοκοναζόλης  για πολλούς μήνες ώστε να υπάρξει βελτίωση. Προτιμώνται αν η έκταση της προσβολής του νυχιού είναι μικρή και εάν η λοίμωξη είναι σε αρχικό στάδιο. Το ποσοστό ίασης μόνο με τοπικούς παράγοντες, φτάνει ως 30% και αν χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό με αντιμυκητιασικά χάπια αυξάνεται η πιθανότητα ίασης.

• Από του στόματος θεραπείες

Η γκριζεοφουλβίνη είναι το μόνο εγκεκριμένο φάρμακο για παιδιά αλλά λόγω των  συχνών υποτροπών συχνά οι δερματολόγοι μπορεί να χρησιμοποιούν τερβιναφίνη, καθώς είναι πολύ πιο αποτελεσματικό. Η τερπιναφίνη και η ιτρακοναζόλη  έχουν πλέον αντικαταστήσει την γκριζεοφουλβίνη, γιατί δρουν καλύτερα, αποτελεσματικότερα και ταχύτερα στις ονυχομυκητιάσεις. Και οι δύο φαρμακευτικές ουσίες μπορούν να επηρεάσουν το ήπαρ γι’ αυτό απαιτούνται εξετάσεις αίματος πριν και κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Η φλουκοναζόλη φαίνεται να είναι λιγότερο αποτελεσματική από την ιτρακοναζόλη και την τερβιναφίνη, αλλά παραμένει μια καλή εναλλακτική λύση εάν κάποιος δεν είναι σε θέση να λάβει αυτά τα δύο φάρμακα.

• Άλλες θεραπείες

Η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα αντιμετωπίζεται με φαρμακευτικά σκευάσματα  που μειώνουν τον αριθμό των μυκήτων στο δέρμα. Αυτά περιλαμβάνουν αντιμυκητιασικές κρέμες και σαμπουάν, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια σε μακροχρόνια βάση.

Ήπιες κορτικοστεροειδείς κρέμες μπορούν να χρησιμοποιηθούν στις εξάρσεις για σύντομα χρονικά διαστήματα. Επίσης, οι αναστολείς καλσινευρίνης , παρόλο που δεν έχουν πάρει έγκριση για την σμηγματορροϊκή δερματίτιδα, είναι αποτελεσματικοί στην μακροχρόνια ρύθμισή της.