Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων (οξυτενή κονδυλώματα) είναι δερματικές βλάβες στην περιοχή των εξωτερικών γεννητικών οργάνων και του πρωκτού. Πρόκειται για μεταδοτική νόσο που προκαλείται από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) κυρίως τύπου 6 και 11. Έχει αναφερθεί πως με βάση τις σημερινές σεξουαλικές συνήθειες η πιθανότητα μόλυνσης από HPV είναι 80% στους σεξουαλικά ενεργούς ενήλικες ως την ηλικία των 50 ετών. Από τα άτομα που θα μολυνθούν με μόνο ένα μικρό ποσοστό θα εμφανίσει κονδυλώματα.
Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων μεταδίδονται σχετικά εύκολα και ο πιο συνήθης τρόπος μετάδοσης τους είναι η σεξουαλική επαφή. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η άμεση επαφή δέρματος με τη μολυσμένη περιοχή έτσι ώστε μέσω μικροτραυματισμών ο ιός εισχωρεί και μολύνει την επιδερμίδα.
Τα κονδυλώματα μπορεί να εμφανιστούν αρκετές εβδομάδες ως και μήνες μετά τη σεξουαλική επαφή με κάποιον που έχει κονδυλώματα. Επίσης, ο ιός HPV έχει μεγαλύτερη πιθανότητα μετάδοσης όταν υπάρχουν κονδυλώματα, αλλά μπορεί να μεταδοθεί ακόμα και όταν δεν υπάρχουν ορατές βλάβες. Έτσι είναι εξαιρετικά δύσκολο να γνωρίζουμε πότε ακριβώς ή από ποιόν σεξουαλικό σύντροφο μολύνθηκε κάποιος.
Σε νεαρά κορίτσια που έχουν εμβολιαστεί για HPV πριν την έναρξη των σεξουαλικών επαφών, μειώνεται πάρα πολύ η πιθανότητα μόλυνσης από τον ιό άρα και εμφάνισης κονδυλωμάτων.
Συνήθως τα κονδυλώματα δεν προκαλούν συμπτώματα εκτός ίσως από ήπια φαγούρα στην περιοχή. Μοιάζουν με μικρές κρεατοελιές στο χρώμα το δέρματος, πιο ανοικτόχρωμες ή πιο σκουρόχρωμες από το υπόλοιπο δέρμα που αν τα παρατηρήσει κανείς από κοντά θυμίζουν μικρά κουνουπιδάκια στην περιοχή των γεννητικών οργάνων ή του πρωκτού. Αν αυξηθούν σε μέγεθος και αριθμό τότε προκαλούν συμπτώματα όπως πόνο, φλεγμονή ακόμη και αιμορραγία στην περιοχή, γιατί τραυματίζονται εύκολα.
Η διάγνωση για τον δερματολόγο είναι σχετικά εύκολη και απλή γιατί τα κονδυλώματα έχουν χαρακτηριστική κλινική εικόνα. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να γίνει βιοψία προς επιβεβαίωση της διάγνωσης.
Ο στόχος οποιασδήποτε θεραπείας είναι η αφαίρεση των ορατών κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων και η βελτίωση των ενοχλητικών συμπτωμάτων. Καμία θεραπεία δεν μπορεί να απαλλάξει τον οργανισμό από τον ιό. Όλες οι θεραπείες μπορεί μερικές φορές να προκαλέσουν τοπικές δερματικές αντιδράσεις συμπεριλαμβανομένων κνησμού, καύσου, διαβρώσεων και πόνου.
Παρόλα αυτά πρέπει να αναφερθεί πως περίπου το 1/3 των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων υποτροπιάζουν, όποια θεραπεία και αν επιλεγεί.
Υπάρχουν διάφορες διαθέσιμες θεραπείες για κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων.
Θεραπείες στο σπίτι:
Λιγότερο αποτελεσματικές με μεγαλύτερο υποτροπών, πιο χρονοβόρες, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε εγκυμοσύνη)
- Κρέμα ή διάλυμα ποδοφυλλοτοξίνης. Εφαρμόζεται από τον ίδιο τον ασθενή στα κονδυλώματα για περίπου 6 εβδομάδες.
- Κρέμα Imiquimod. Εφαρμόζεται από τον ίδιο τον ασθενή στις βλέβες για έως και 16 εβδομάδες.
Θεραπείες στο ιατρείο:
Πραγματοποιούνται από τον δερματολόγο, έχουν μεγαλύτερο ποσοστό θεραπευτικής επιτυχίας και πιο γρήγορα αποτελέσματα
- Κρυοθεραπεία (ψύξη βλαβών με υγρό άζωτο).
- Τριχλωροοξικό οξύ είναι μια καυστική χημική ουσία που εφαρμόζεται στα κονδυλώματα και τα καταστρέφει.
- Αφαίρεση υπό τοπική αναισθησία με διαθερμοπηξία.
- Καταστροφή των κονδυλωμάτων με λέιζερ CO